Phuket (Thais: gemeente Phuket of Phuket, uitgesproken als (pʰūː.kèt]) is een stad in het zuidoosten van het eiland Phuket, Thailand. Het is de hoofdstad van de provincie Phuket. In 2007 had de stad 75.573 inwoners, verdeeld over de de subdistricten (tambons) Talat Yai (Thais: Talat Yai) en Talat Nuea (Thais: Talat Nuea) van het district Mueang Phuket Phuket ligt 862 km ten zuiden van Bangkok.

Wat Chaiyathararam

Wat Chalong

De belangrijkste van de 29 boeddhistische tempels van Phuket is Wat Chalong (Thais: วัด ฉลอง) of formeel Wat Chaiyathararam (Thais: วัด ไชย ธารา ราม), gelegen in de Chalong Subdistrict, Mueang Phuket District. Het is opgedragen aan twee zeer eerbiedwaardige monniken, Luang Pho Chaem (หลวง พ่อ แช่ม) en Luang Pho Chuang (หลวง พ่อ ช่วง), die de inwoners van de Chalong Subdistrict voerden in 1876 en met hun kennis van kruidengeneeskunde hielpen de gewond.

De grote markt in Wat Chalong strekt zich uit tot op het terrein van de tempel en biedt versterkte popmuziek en advertenties die vechten tegen de Thai.

De tempel verkoopt snuisterijen aan bezoekers en de monniken helpen door dozen met spullen op te bergen in hun belangrijkste gebedsruimte.

Internationale luchthaven van Phuket

Phuket International Airport (Thai: ท่าอากาศยาน ภูเก็ต) (IATA: HKT, ICAO: VTSP) is een internationale luchthaven die de provincie Phuket in Thailand bedient. Het ligt in het noorden van het eiland Phuket, 32 kilometer van het centrum van Phuket City. De luchthaven speelt een belangrijke rol in de toeristenindustrie van Thailand, aangezien Phuket Island een populaire vakantiebestemming is. Het is de op twee na drukste luchthaven van Thailand in termen van passagiers, na Suvarnabhumi Airport en Don Mueang International Airport in de Metropoolregio Bangkok. De luchthaven registreerde een recordaantal van 15,1 miljoen aankomsten en vertrekken in 2016, een stijging van 17,8 procent ten opzichte van 2015.

Geschiedenis

Phuket is een van de oudste steden van Thailand. Het was een belangrijke haven in het westen van het Maleisische schiereiland waar Chinese immigranten voor het eerst landden.

De oudere gebouwen in de stad Phuket geven de vroegere welvaart aan. Ze werden gebouwd toen tinwinning een belangrijke rol speelde op het eiland. De bouwstijl, genaamd “Chinees-Portugees”, is Europees gemengd met Chinees modern. Kenmerkend is een een- of twee verdiepingen tellend gebouw met een smal front gecompenseerd door een behoorlijke diepte. De tegels, deuren, geperforeerde ramen en andere details zijn allemaal beïnvloed door Chinese en Europese stijlen gecombineerd. “Phuket Old Town” is een gebied van 2,7 km2. Tien straten – Klang, Phang Nga, Rassada, Dee Buk, Krabi, Thep Kasattri, Phuket, Yaowarat, Satun en Soi Rammanee – definiëren een wijk vol met historische gebouwen. Vanaf 2019 bereiden de afdeling Schone Kunsten en de provinciale autoriteiten van Phuket een voorstel voor aan de Educatieve, Wetenschappelijke en Culturele Organisatie van de Verenigde Naties (UNESCO) om de oude binnenstad van Phuket op de Werelderfgoedlijst te plaatsen.